Kapel O.L.V. der Zege krijgt gepaste viering, dag op dag 100 jaar later
 
Op 6 september 1925 werd op de oorlogssite van De Grote Wacht Zuid te Oud-Stuivekenskerke een nieuwe kapel officieel ingewijd door Mgr. Waffelaert, de toenmalige bisschop van Brugge. Het was een voorlopig sluitstuk van een onwaarschijnlijk en weinig gekend oorlogsverhaal dat zich afspeelde op wat ongetwijfeld de gevaarlijkste plek aan het Belgische front in onder water gezet gebied was tijdens de Eerste Wereldoorlog.


 
Op 6 september 2025 vieren de autoriteiten en de leden van de vzw, die samen instaan voor het beheer en onderhoud van dit stukje erkend Vlaams erfgoed, op gepaste wijze de honderdste verjaardag van Onze-Lieve-Vrouw der Zege. In tegenstelling tot de sites van de IJzertoren en de Dodengang is De Grote Wacht Zuid, ook wel het Onze-Lieve-Vrouwehoekje genaamd, al die tijd eerder anoniem en verscholen gebleven in de pittoreske polders van Oud-Stuivekenskerke.
 
Tijdens een éénmalige plechtigheid, die doorgaat op de site zelf (tenzij slecht weer ons noopt uit te wijken naar de kerk van Stuivekenskerke) op zaterdag 6 september 2025 om 10.30u. stipt, vieren de genodigden en vaandeldragers van de vaderlandslievende verenigingen, na een welkomstwoord van de voorzitter, eerst een bijzondere eucharistie, voorgegaan door Mgr. Lode Aerts, bisschop van Brugge en Z.E.H. deken Wilfried Jonckheere. Vervolgens zal de voorzitter de artillerieofficier - pater franciscaan Edouard ‘Martial’ Lekeux, een man met twee roepingen, in de schijnwerpers plaatsen. Dankzij hem is de kapel tot stand gekomen en weten we via zijn boeken, waarin hij de gruwelijke gebeurtenissen in Oud-Stuivekenskerke beschreef, wat er zich heeft afgespeeld en waarom de bouw van O.L.V. der Zege ‘noodzakelijk’ was.
 
Het ontwerp van de kapel zelf is van de hand van architect Camille Van Elslande uit Veurne. Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw, een meesterwerk van kunstenaar Aloïs De Beule uit Gent, en de uitzonderlijk mooie glasramen spreken vandaag nog steeds even krachtig als honderd jaar geleden. Het profiel van de kapel met de schuine steunberen, die haar stevig in de kleigrond verankeren, geeft haar een robuuste gratie. De vijftien kleine ramen hoog in de muren, het steile dak dat het gebouw als een chaperonne omsluit en de voorgevel die fier wijst naar de zeewind; het altaar, de consoles en de tabernakels in baksteen – al deze elementen, zijn een puur Vlaamse stijl en maken de kapel tot een symbool van deze streek.