Op zaterdag 24 september 2016 ging voor de 3de maal deze herdenkingswandeling door. 55 dapperen gingen de uitdaging aan, waarvan slechts een 10-tal het aandurfden om de grote afstand te takkelen. Samen met mijn trouwe wandelbuddy, mijn hond, en een wandelkameraad gingen ook wij voor de grote afstand.

We werden niet teleurgesteld. Zoals de folder ons beloofde werden de officiële wegen zo veel mogelijk vermeden. Dankzij de medewerking van talrijke landbouwers konden we Klerken vanuit een totaal ander standpunt beleven.

7u30: De eerste wandelaars zijn al aanwezig. De organisatoren overleggen nog een laatste maal.





Iets voor 8u kon er ingeschreven worden.





Zoals voornoemd worden de officiële wegen zo veel mogelijk vermeden.







Een creatief parcours vraagt soms een creatieve oplossing!



Eerste controle- en rustpost: De vredesmolen van Klerken. De dorstigen konden aan een democratische prijs hun dorst laven.







Na een korte klim kan een prachtig panorama bewonderd worden. Helaas moet ik dit aan mij laten voorbijgaan, wegens mijn viervoeter.



Vervolgens maken we kennis met een andere troef van Klerken: de aardbei.




We trekken verder richting Jonkershove, waar er een 2de controle- en rustpost is.



De landbouwers zijn naarstig aan het werk.





Stille getuigen uit WOI.



En dan opnieuw naar Klerken, via niet traditionele wegen.













We passeren het beeld ‘De Seizoenarbeider’ van de Klerkense beeldhouwer Henri Covemaeker. [Foto DSC05351].



De Sint-Laurentiuskerk. [Foto DSC05367]



Nagenieten met een lekkere tas soep en een broodje. Het getuigschrift als blijvende herinnering aan deze fijne wandelvoormiddag.


Pagina aangemaakt door Ilse De Groof.