In 1928 startte de bouw van het 50 m hoge “IJzerkruis”, de eerste IJzertoren. Na de inhuldiging in 1930 werd het idee geopperd om in de toren een crypte als mausoleum in te richten. In 1930 en 1937 werden de stoffelijke resten van volgende Vlaamse frontsoldaten in de crypte bijgezet : Renaat De Rudder, Joe English, de gebroeders Van Raemdonck, Frans Van der Linden, Firmin Deprez, Frans Kusters, Bert Willems en Juul De Winde. Ook de Waalse soldaat Amé Fiévez ligt hier samen met de gebroeders Van Raemdonck in één kist begraven. Een grafsteen eert “al wie viel voor Vlaanderen”. Toen de eerste IJzertoren in 1946 gedynamiteerd werd, bleven de graven zo goed als ongeschonden. Na het ruimen van het puin werd een voorlopige afdekking gegoten. Omwille van voortdurende waterinfiltratie, barsten, scheuren, verzakte muren ... werd in 1996 in overleg met Monumenten en Landschappen beslist de crypte grondig te restaureren. Op 2 juni 1997 werden de kisten van de ‘IJzersymbolen’ tijdelijk naar de kapel in de nieuwe IJzertoren overgebracht. De restauratie was vrij ingrijpend maar hield terzelfder tijd rekening met de traditie: -De restanten van de oude Toren bleven volledig zichtbaar. -De steen van Merkem, de klok Nele, de eerste steen van de eerste Toren, de naamstenen en de oorspronkelijke ingangsdeuren werden verwerkt in de nieuwe Crypte. -Het met gras begroeide geheel vormt een perfect geheel met het omringende domein. -Via de Pax-poort wandelen de bezoekers doorheen de Crypte en ook vanzelf op het wandelpad naar de IJzertoren. De kisten van de IJzersymbolen werden weer bijgezet in de crypte van de eerste Toren. Het wijden van de zerkjes gebeurde op de Bedevaart van 2001.